Display to small

Tertio, quia si uiator potest de Deo habere cognitionem abstractiuam, aut essentia diuina representatur ei in se et per se aut per aliud; si in se et per se, iam non est abstractiua, set intuitiua; si per aliud, aut illud est cognitum et ratio cognoscendi Deum aut est sola ratio cognoscendi, ut species uel aliquid huiusmodi; si sit cognitum et ratio cognoscendi, cum sit creatum, ex quo aliud est a Deo, impossibile est quod per illud cognoscatur Deus perfecte et quiditatiue, ut prius deductum est; si uero sit ratio sola cognoscendi, ut species, sic adhuc impossibilius est quod per tale medium essentia diuina perfecte et quiditatiue representetur et cognoscatur; et hoc ad presens supponatur, quia clare ¹ probabitur in IV libro, quando queretur utrum essentia diuina possit uideri per speciem uel sine specie.

Secundo probatur principalis conclusio sic: si talis cognitio abstractiua esset possibilis uiatori, aut essentia diuina secundum se immediate presentaretur intellectui aut mediante aliquo alio. Si primum, tunc esset cognitio intuitiua, sicut uisio coloris in pariete, et talis uisio non potest communicari uiatori. Si secundum, aut illud esse medium cognitum aut solum ratio cognoscendi, sicut QVIDAM ponunt de specie non medium cognitum, quia nichil creatum potest per modum obiecti cogniti ducere in tam perfectam cognitionem Dei quod expresse cognoscatur esse minus, ut prius dictum fuit et probatum, nec aliquis unquam hoc posuit. Si autem illud medium sit solum ratio cognoscendi, ut species, tale medium non faceret cognitionem abstractiuam, set intuitiuam. Quod patet, quia si aliqua res esset secundum se realiter presens potentie cognitiue et presentetur ei in ratione obiecti cognoscibilis per solam speciem, illa cognitio est intuitiua, quia potentia fertur in talem rem ut sibi realiter presentem in ratione obiecti immediate cogniti, quia species non est medium cognitum, set solum ratio cogooscendi (exemplum de cognitione sensitiua uisiua); set essentia diuina est secundum se presens realiter cuicunque potentie cognitiue et cuilibet rei. Si ergo ipsa presentetur in ratione obiecti cognoscibilis per solam speciem illi potentie que est capax eius, necesse talem cognitionem esse intuitiuam. Et hoc modo ponunt QVIDAM speciem in uisione beata, que est intuitiua. Puto tamen quod nulla species, prout loquimur de specie, potest representare essentiam diuinam ut per eam cognoscatur intuitiue uel abstractiue, quod plenius patebit in IV libro.