Display to small

Ad aliam rationem, cum dicebatur quod si possibilitas articuli posset demonstrari, meritum fideiauferretur aut multum diminueretur, quod consistit in difficultate actus, dicunt quod non est uerum quod difficultas actus faciat ad rationem meriti; alioquin non esset bonum studere in theologia nec esset uirtuosum, quia theologus facilius assentit articulis quam alius et uirtuosus ¹ facilius operatur quam non uirtuosus.

Set ista solutio non ualet, quia sicut distingunt DOCTORES, et bene, duplex ² est difficultas, scilicet operis et operantis; difficultas operis facit ad meritum, set non difficultas operantis, et ideo habitus scientificus uel uirtuosus qui minuit difficultatem ex parte operantis, non minuit meritum, set illud quod minuit difficultatem ex parte operis minuit meritum; talis autem difficultas minueretur in obiecto fidei, si ipsum secundum se uel eius possibilitas esset demonstrabilis. Et confirmatur, quia si articulus demonstraretur, tolleretur meritum fidei, quia homo necessario assentiret et non libere; ergo si demonstraretur possibilitas articuli, minueretur meritum fidei. Nota secundum GREGORIVM: Fides ³ non habet meritum cui humana ratio prebet experimentum. Ad hoc dicunt QVIDAM quod demonstratio que innititur pure lumini naturali euacuat meritum fidei, quia causat assensum necessarium; set demonstratio que innititur lumini naturali supposita fide non euacuat, quia non causat assensum necessarium, eo quod quilibet potest a fide libere discedere. Istud autem dictum est satis irrationabile, quia demonstratio, si sit uera, facit hominem iudicare de conclusione quod impossibile est eam aliter se habere, quod non contingit nisi idem iudicet de principiis; a tali autem demonstratione impossibile est intellectum discedere.