Display to small

Dixeram postea quod non poterat demonstratiue probari quod articulus sit possibilis nec rationes contra articulum scientifice solui. Contra hoc arguitur, quia illud est ¹ possibile ad quod nichil sequitur impossibile; set potest scientifice ostendi quod ad articulum nichil sequitur impossibile; ergo etc. Minor, scilicet quod possit scientifice ostendi quod ad articulum nichil sequitur impossibile, potest ostendi dupliciter, indirecte et directe: indirecte soluendo rationes contra articulum, de quo postea dicetur; directe ex ratione possibilis. Primo sic: quantum ad articulum Trinitatis, quia secundum RICHARDVM non ² plus repugnat personarum pluralitas in eadem natura quam pluralitas naturarum in eadem persona; set prima est possibilis; ergo et secunda. Dicendum ad hoc quod maior propositio non est per se nota, immo si sequeremur dictamen rationis, esset per se falsa, quia plures nature quarum quelibet habet rationem partis, ut materia et forma, per se concurrunt ad unum suppositum; plura autem supposita secundum ordinem quem uidemus in natura creata, ex qua omnis cognitio nostra sumit exordium, non possunt concurrere in unam naturam. Si uero intelligatur de natura completa in genere substantie que non habet rationem partis totius, tunc propositio uideretur esse uera, set minor falsa esset secundum iudicium rationis naturalis, cui innititur demonstratio que facit scire.