Display to small

Responsio: Maior que dabatur ad argumentum factum de raptu Pauli non ualet; dicebatur sic quod plus repugnant duo habitus quam habitus et actus; uerbi gratia cum habitu temperantie non stat habitus intemperantie, actus tamen intemperantie stat cum habitu temperantie (habens enim habitum temperantie potest facere aliquem actum intemperatum nec propter hoc amittit habitum temperantie); a simili habitus fidei potuit stare cum actu uisionis in raptu Pauli, set non potest stare cum habitu in beatis. Istud autem nichil ualet, quia ubi actus et habitus sunt idem realiter nec possunt differre nisi secundum transiens et permanens, ut dicatur habitus si sit permanens, actus uero si sit transiens, cum quocumque potest stare unum, et alterum; set actus et habitus uisionis beate sunt idem realiter, quia uisio permanens et formata est habitus et reuera est actus; si uero sit in transitu, ut in Paulo, non dicitur habitus, set actus; ergo etc. Si uero dicatur quod ille habitus est lumen glorie qui differt realiter a uisione, adhuc idem sequitur, quia si lumen glorie necessarium est ad uidendum Deum, necesse est quod fuerit in Paulo in transitu sicut et uisio, et ita fuit habitus glorie cum habitu fidei.