Display to small

Tertio, quia ratio EORVM concludit oppositum eius quod intendunt, sic: quod potest facere essentia diuina presens intellectui sub ratione obiecti, hoc potest facere uoluntas diuina sine tali presentia, ut dicunt; set essentia diuina presens in ratione obiecti causat de se cognitionem intuitiuam; ergo sine tali presentia uoluntas diuina potest causare cognitionem intuitiuam; quod contradicit alteri dicto, scilicet quod cognitio intuitiua est solum de re existente presenti in sua actuali existentia. Set ad hoc dicunt QVIDAM sequentes hanc opinionem quod in hoc argumento est fallacia ¹ consequentis a duabus causis ueritatis ad unam, eo quod essentia diuina presens intellectui causat duplicem cognitionem de se: unam abstractiuam ratione quiditatis, aliam intuitiuam ratione presentie realis; primam potest causare uoluntas diuina in absentia obiecti, non autem secundam; pro utraque autem uerificaretur propositio assumpta, descenditur autem ad unam, scilicet ad intuitiuam; et ideo est fallacia. Istud autem nichil ualet, quia aut arguitur ex indefinitis aut ex uniuersalibus; si ex indefinitis, nichil concluditur; si ex uniuersalibus, cum uniuersalis propositio non possit uerificari nisi pro omnibus contentis sub subiecto, oportet dicere quod si argumentum ualeat, quod omnem cognitionem quam posset facere essentia diuina presens in ratione obiecti posset facere uoluntas diuina sine tali presentia, et ita poterit causare intuitiuam, sicut abstractiuam, uel argumentum nichil ualet.