Display to small
Rotate your device or try a larger display
Ad rationes alterius opinionis respondendum est: ad primam concedendo totum processum usque ad illud quod dicitur quod cognitio essentie diuine perfecta et quiditatiua potest communicari uiatori; hoc enim negandum est. Et ad primam probationem dicendum quod deficit tripliciter: primo, quia quando dicitur quod illud quod Deus potest facere mediante causa secunda potest facere sine ea, intelligendum est de causis realiter differentibus et non solum secundum rationem, ex quo de re agitur (idem enim realiter non potest facere aliquid sine se ipso); Deus autem acceptus sub ratione uoluntatis et sub ratione obiecti non differt a se ipso realiter et ideo nichil reale potest facere acceptus sub una ratione sine alia, quia sola ratio res non mutat. Quod patet per simile: sicut enim uoluntas habet rationem prime cause respectu sui ipsius in ratione obiecti, ita habet respectu potentie, quia potentia 1 diuina nichil facit nisi quod uoluntas imperat; set uoluntas diuina imperans nichil potest facere sine potentia exequente; ergo nec uoluntas diuina potest facere sine obiecto mouente ad illud quod ipsa nata est facere sub ratione obiecti mouentis.
-
potentia ... quod uoluntas imperat] cf. Thom., S.th., O, 25, 1, ad 4 ↩︎