Display to small

Primum patet dupliciter, primo sic: illa quorum rationes formales et completiue sunt compossibiles et ipsa sunt compossibilia; set sic est de fide et scientia; quare etc. Maior de se patet. Minor probatur, quia formalis et precisa ratio scientie est assentire per demonstrationem, formalis autem et precisa ratio fidei est assentire per auctoritatem (nec fiat uis si sumantur actus pro habitibus); hee autem rationes sunt compossibiles. Quod patet primo per experientiam quam unusquisque habet in se ipso; si enim aliquis primo assentiat conclusioni huic sibi dicte a perito astrologo quod luna est minor terra, deinde processu temporis acquirat medium demonstratiuum eiusdem conclusionis, utpote quod ipsa eclipsatur per umbram terre, que est minor terra, quia semper procedit in conum minuendo donec deficiat, constat quod sicut stat auctoritas cum ratione concordante auctoritati, sic assensus per auctoritatem cum assensu per rationem, licet habenti rationem demonstratiuam non sit necessaria auctoritas, ita quod demonstratio bene excludit necessitatem auctoritatis, set non compossibilitatem. Secundo, quia quando duo assensus sunt eiusdem rationis, illud quod causat uel saltem inclinat ad unum non tollit per se alterum, set potius confirmat ipsum; set demonstratio sequens auctoritatem et fidem et precedens aliam facit quod facilius credatur iterato auctoritati dicentis; illius enim dictis magis accommodaretur fides cuius auctoritatem sequta est euidens demonstratio; ergo demonstratio sequens auctoritatem et assensum habitum per eam neutrum euacuat, set potius confirmat. Et sic patet minor; sequitur ergo conclusio.