Display to small

Ad secundam rationem dicendum quod maior est falsa; non enim oportet quod si differentia attributorum sumatur in Deo per habitudinem ad creaturas, quod propter hoc habitudo ad creaturas sit de ratione attributorum. Nec est simile de dextro et sinistro in columpna et de attributis, quia non solum differentia inter dextrum et sinistrum columpne uerum etiam ipsum dextrum et sinistrum non sunt in columpna nisi in habitudine ad dextrum et sinistrum hominis uel animalis, immo forte non sunt aliud quam tales habitudines, set aliqua attributa sunt in Deo absque habitudine ad creaturam, ut dictum est, licet differentia eorum secundum rationem non possit sumi nisi in habitudine ad creaturas. Propter quod licet de ratione dextri et sinistri in columpna et differentie eorum sit habitudo ad aliud, tamen non sequitur quod talis habitudo sit de ratione attributorum, set solum quod sit de ratione differentie ipsorum, quod utique potest concedi, quia differentia rationis in attributis diuinis includit habitudinem ad differentiam realem in creaturis. Et quod arguitur quod immo, quia nichil differt realiter ab alio nisi per aliquid quod intrat eius realitatem et simile uidetur de differentia rationis, dicendum quod non est simile, quia differentia realis conuenit rebus secundum se et ideo per aliquid quod est in ipsis essentiale uel accidentale iuxta modum differentie rerum, set differentia rationis competit rebus per negotiationem intellectus circa res et non per aliquid quod sit in rebus aut de ratione diffinitiua rerum; et quia intellectus negotiatur circa rem unam ex hiis que uidet in alia propter aliquam habitudinem rerum, licet illa habitudo non sit intrinsice de intellectu diffinitiuo huius uel illius rei, ideo intellectus noster uel diuinus licet sumat differentiam rationis attributorum diuinorum solum ex reali differentia quam uidet in similibus attributis, ut sunt in creaturis, non oportet tamen illam habitudinem esse de ratione diffinitiua attributorum. Adhuc in argumento uidetur esse equiuocatio de ratione; aliter enim sumitur ratio cum dicimus attributa differre ratione et cum dicitur quod de ratione attributorum est talis habitudo; hic enim sumitur ratio pro diffinitione, inibi autem non, set tantum pro quadam habilitate apprehensa circa rem et tamen unum ex alio concluditur et ideo non ualet.