Display to small

Tertio, quia sequitur secundum ISTOS quod uerbum quandoque formetur ad habendum cognitionem minus perfectam, quia secundum EOS beati¹ uidentes diuinam essentiam non formant uerbum syllogisticum de ea, propter quod assentiant alicui enuntiationi de qua contingat dubitare (quia quantum ad ea que uidentur in Deo non conuenit eos dubitare), nec formant uerbum de ea per quod uideant clare quod prius uidebant obscure, quia in uisione beata non est processus de confuso uel imperfecto ad clarum et perfectum, nec ut uideant aliquam rationem quam prius non uidebant, quia a principio unusquisque uidet uisione beata quantum uisurus est in perpetuum, set formant uerbum ut illa que uidentur simul, tamen perfecte et sub distinctis rationibus, ut sunt attributa diuina, possint diuisim considerare considerando unum non considerando aliud, secundum quem modum beati uidentes Deum quidam laudant eum ut sapientiam, quidam ut misericordiam, quidam ut iustitiam, et sic de aliis attributis, quod non possent facere per solam uisionem beatam per quam simul uident et distincte omnia attributa diuina. Constat¹ autem quod illa cognitio per quam consideramus tantum unum attributum diuinum est imperfectior quam beata uisio, que est cognitio per quam consideramus simul et nichilominus perfecte et distincte omnia diuina attributa; et tamen propter illam oportet formare uerbum, ut ISTI² dicunt; ergo uerbum formatur necessario ad habendum cognitionem imperfectam, quod est contra EOS³.