Display to small

Nec preter istos duos modos inuenitur alius modus mensurandi quantitatem extensiuam uel illud quod apprehenditur sub modo alicuius extensionis, sicut est omnis duratio quam contingit pluries sumere in se uel in suis partibus ut euum et tempus. Patet igitur quod duratio euiternorum non mensuratur aliquo sui generis, immo omnino non mensuratur, ut ostendit secunda ratio, nisi inquantum accipit terminum ex parte ante et accipere posset ex parte post, si Deus uellet. Et hoc modo habet duplicem mensuram, unam per se, beneplacitum diuinum prefigens essendi terminum, aliam per accidens et secundum coexistentiam ad tempus, ratione cuius dicitur quod angeli durauerunt a principio temporis secundum coexistentiam. Anime autem que cotidie creantur, durant ab illo instanti temporis quod mensurat generationem hominis, in qua anima infundendo creatur et creando infunditur, et licet durationi euiternorum non assignetur absolute mensura, set solum, ut dictum est, prout accipit aliquam termini causam, non propter hoc ignotum est euiterna semper durare a parte post, immo hoc per se notum est ex eorum incorruptibilitate (hoc tamen non est mensurari, quia mensura rei mensurate prefigit), sicut per se notum est Deumsemper fuisse, esse et fore et numquam posse non esse, nec tamen sua duratio mensuratur proprie eternitate, set est eternitas ipsamet duratio diuina a nullo mensurata. Mensura enim proprie semper differt a mensurato realiter.

Tertio quia nichil est mensurabile nisi secundum quod accipit rationem quanti; set duratio, que est tota simul, non habet rationem quanti, set unitatis; habet autem rationem quanti quatinus coexistit durationi quante, puta motui; ergo talis duratio secundum se non habet mensuram, set solum secundum coexistentiam ad motum, et tunc habet eandem quam et motus. Et sic secundum istos duratio cuiuslibet euiterni habet duplicem mensuram: unam per se sicut causam, scilicet beneplacitum diuinum preordinans durationem cuiuslibet et quantitatem durationis; aliam per accidens et secundum coexistentiam, scilicet tempus, ratione cuius dicitur quod angeli durauerunt a principio mundi quantum durauit celum et motus celi, quia simul creati sunt cum eis, anime autem que cotidie creantur, durant ab illo tempore cui coexistunt, quando primo sunt. Nullam tamen mensuram unigeneam habent. Iste etiam rationes, quamuis sint probabiles, possunt tamen euadi.